Η Φωτογραφία δεν ήταν το παιδικό μου όνειρο. Σαν παιδί ονειρευόμουν να γίνω πιλότος ή έστω γεωλόγος. Αλλά αφού δεν μπήκα στην σχολή Γεωλογίας, γράφτηκα στη σχολή Αεροναυπηγικής. Αν δεν πετάς αεροπλάνα, τουλάχιστον φτιάξε αεροπλάνα.

Αν κάποιος τότε μου έλεγε ότι θα γινόμουν διάσημος φωτογράφος δεν θα τον πίστευα παρόλο που είχα αποκτήσει την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή ήδη όταν ήμουν 10 ετών.

Η φωτογραφική μου μηχανή ήταν μαζί μου στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, και αργότερα σαν ενήλικας και επιτυχημένος επιχειρηματίας την είχα πάντα μαζί μου σε ταξίδια ή στις διακοπές. Μού άρεσε πολύ να φωτογραφίζω. Μια μέρα με κάλεσαν σαν φωτογράφο σε ένα γάμο, και τότε συνειδητοποίησα ότι μπορείς να κερδίζεις από αυτό που χαίρεσαι να κάνεις. Έτσι, σταδιακά, το αγαπημένο μου hobby έγινε το επάγγελμα μου.

Τα αποτελέσματα από τις πρώτες μου επαγγελματικές φωτογραφίες δεν μου άρεσαν. Ήθελα ασυνήθιστες φωτογραφίες που θα ήταν οι αναφορές μου σε έργα μεγάλων ζωγράφων. Βυθίστηκα στη διαδικασία να μάθω από τα έργα των ζωγράφων και βρήκα κανόνες που αν τους ακολουθήσεις μπορείς να δημιουργήσεις φωτογραφίες σαν έργα ζωγραφικής. Η τεχνική μου εκπαίδευση ήταν μεγάλη βοήθεια. Τα έργα της Αναγέννησης του ύστερου Μπαρόκ και Ροκοκό έχουν μεγάλη επιρροή στη δουλειά μου, και ειδικότερα οι Γάλλοι ζωγράφοι του 18ου αιώνα  Francois Boucher, Fragonard Jean-Honore και Watteau Antoine.

Στις φωτογραφίες μου μεταφέρω την ανάγκη για στολισμό, πολυτέλεια και κομψότητα, το να φαίνεται κάτι πιο όμορφο από ότι είναι στην πραγματικότητα. Δεν είναι μόνο ένα στυλ, είναι τρόπος ζωής και σκέψης συγκεντρωμένος στις ιδιαιτερότητες της ιδιοσυγκρασίας ενός λαού.

Αλλά το να δημιουργήσεις μια φωτογραφία παρόμοια με ένα πίνακα είναι αδύνατο χωρίς την χρήση επιπλέον πηγών φωτός. Η τεχνική του strobizm δημιουργεί συνθήκες φωτός και σκιάς παρόμοιες με αυτές σε ένα πίνακα, και η διαδικασία post processing βοηθάει να τονιστούν τα κυριά στοιχεία και να αφαιρεθεί το βάρος της προσοχής από τα δευτερεύοντα μέρη.

Φυσικά η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η πόζα. Η δημιουργία μιας φωτογραφίας είναι παρόμοια με την δημιουργία ενός κινηματογραφικού φιλμ. Και αν ο Σκηνοθέτης είναι ο επι κεφαλής του σετ που καθοδηγεί τους ηθοποιούς, έτσι και ο φωτογράφος καθοδηγεί τα μοντέλα του κατά τη διάρκεια του photoshoot.

Φωτισμός, πόζα και post-processing είναι τα τρία βασικά tasks που πρέπει να γνωρίζει και να χειρίζεται ένας φωτογράφος. Και αν το κάνει σωστά τότε οι φωτογραφίες του θα έχουν καλλιτεχνική αξία.

Πλέον δεν είμαι μόνο φωτογράφος αλλά ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο και μέσα από σεμινάρια και workshops μοιράζομαι τις γνώσεις μου και την εμπειρία μου με άλλους φωτογράφους.